Kopalnia „Rosaliensglück”
Wniosek na nadanie kopalni zgłosił Samuel Reichmann w 1864 roku, kupiec z Bytomia, a nadanie na rudę cynku i ołowiu uzyskano 19 marca 1868 roku. Pole z 1 Fundgrube 1196 miar, 235 282 lachterów kwadratowych. Jak wynika z mapy 9, kopalnia znajdowała się w przeważającej większości na terenie Wielkiej Dąbrówki, mały skrawek wchodził na teren Maciejkowic. Właścicielami od maja 1868 roku do stycznia 1878 roku byli: Ernst Kramer, mistrz ciesielski z Bytomia – 32 kuksy, Otto Friedlaender, bankier doktor prawa z Bytomia – 26 kuksów, Ernst Walter, notariusz i adwokat z Bytomia – 21 kuksów, Hermann Scherbening, dyrektor z Szarleja reprezentant Spadkobierców Giesche - 21 kuksów. W następnych latach właścicielami byli: Hohenlohe – 58 kuksów, Spadkobiercy Giesche - 21 kuksów, Ernst Walter z Bytomia 21 kuksów. Razem posiadali oni 100 kuksów. Spadkobiercy Ernsta Waltera sprzedali w 1912 roku 21 kuksów kopalni „Rosaliensglück” i 21 kuksów kopalni „Kramersglück” firmie Spadkobiercom Giesche z Wrocławia za 25 tys. marek.