Kopalnia „Rosaliensglück”

Wniosek na nadanie kopalni zgłosił Samuel Reichmann w 1864 roku,  kupiec z Bytomia, a nadanie  na rudę cynku i ołowiu uzyskano 19 marca 1868 roku. Pole z 1 Fundgrube 1196 miar, 235 282 lachterów  kwadratowych. Jak wynika z mapy 9, kopalnia znajdowała się w przeważającej większości na terenie Wielkiej Dąbrówki, mały skrawek wchodził na teren Maciejkowic.  Właścicielami od maja 1868 roku do stycznia 1878 roku byli: Ernst Kramer, mistrz ciesielski z Bytomia  – 32 kuksy, Otto Friedlaender, bankier doktor prawa  z Bytomia – 26 kuksów, Ernst Walter, notariusz i adwokat z Bytomia  – 21 kuksów, Hermann Scherbening, dyrektor z Szarleja reprezentant Spadkobierców Giesche  - 21 kuksów. W następnych latach właścicielami byli: Hohenlohe – 58 kuksów,  Spadkobiercy  Giesche - 21 kuksów,  Ernst Walter z Bytomia 21 kuksów. Razem posiadali oni 100 kuksów. Spadkobiercy Ernsta Waltera sprzedali  w 1912 roku 21 kuksów  kopalni „Rosaliensglück” i 21 kuksów kopalni „Kramersglück” firmie Spadkobiercom Giesche z Wrocławia za 25 tys. marek.